ဓမ္မမောင်နှမတို ့ရေ ဒီရက်ပိုင်း အဆိုးလောကဓံတွေရဲ ့ ရိုက်ခတ်မှုအကြောင်း စဉ်းစားဖြစ်ရင်းက ပုံပြင်တစ်ပုဒ်နှင့် ကဗျာတစ်ပုဒ်ကို ဖတ်ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ လောကီကြီးပွားရေးအတွက်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စင်ကြယ်မှုအတွက်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် ကြိုးစားနေကြသူတွေ အားလုံးအတွက် ဒီပုံပြင်နှင့် ကဗျာလေးမှ အနှစ်သာရတစ်ခုခု မိမိအတွက် ထုတ်ယူနိုင်လျင် အကျိုးများနိုင်လိမ့်မယ်လို ့ ယူဆမိလို ့ ထပ်ဆင့်ဝေမျှပေးလိုက်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့်တော့ မိမိက စိတ်ထားမှန်မှန်ဖြင့် ရပ်တည်လုပ်ကိုင်နေပါလျက် အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ရှုံးနိမ့်မှုများနှင့် ရင်ဆိုင်နေကြရသူတွေ၊ ဘဝရဲ ့မထင်မှတ်တဲ့ အပြောင်းအလဲများကြောင့် ပိုင်ဆိုင်သမျှပြိုလဲပျက်ဆီးပြီး ဘဝကို အသစ်တစ်ဖန် သုညမှ ပြန်စနေရသူများအားလုံအတွက် စိတ်အားသစ်များ ဖြစ်စေဖို ့ ရည်ရွယ်ပြီး မျှဝေလိုက်ပါတယ် ခင်ဗျား။ ပထမ ပုံပြင်လေးက ဆရာတော် ဦးဇောတိက ရဲ ့ “စိတ်ချမ်းသာဖို ့က လိုရင်းပါ” စာအုပ်ထဲကပါ။ မြည်းတစ်ကောင်ရဲ ့သတ္တိ တဲ့။ လယ်သမားတစ်ယောက်ရဲ ့ မြည်းလေးတစ်ကောင်ဟာ အကာအရံမရှိတဲ့ လယ်ထဲက ရေတွင်းထဲ ကျသွားတယ်။ မြည်းလေးဟာ ရေတွင်းထဲကနေ အော်အော်ပြီးတော့ သူ ့သခင်ကို ခေါ်တယ်။ လယ်သမားကြီးဟာ ဘာလုပ်ရမလဲလို ့တွေးတယ်။ နောက်ဆုံ